Op 13 januari was Jolande ter Avest te gast bij Clubhouse. De bloggende advocate met een grote schare volgers op social media. Met haar blogs schrijft ze haar gevoelens over een zitting van zich af. Ze wil daarbij aangeven wat een zitting met haar gedaan heeft. – Krijn ten Hove
In het gesprek was Jolande op haar gemak en zichzelf, ze was exact zoals ze zich ook presenteert op de sociale media. Ze gaf een inkijk in haar persoon, haar drijfveren en hoe ze over zaken denkt en werkt. Ze weet niet precies wat haar persoonlijke drijfveer is, maar als ze moet raden dan heeft dat wellicht iets van doen met dat op jonge leeftijd haar moeder overleed, dat ze in een één oudergezin opgroeide en dat ze daar geleerd en gezien heeft hoe belangrijk het is voor kinderen om met twee ouders op te groeien. In haar advocatenpraktijk doet ze vrijwel alleen maar complexe zaken die te maken hebben met huiselijk geweld, ouderverstoting en complexe scheidingen, waarbij ze in de laatste categorie onderscheid maakt tussen scheidingen waar één iemand “vecht” of beide ex-partners “vechten”.
Haar morele kompas is dat ze niet liegt en eerlijk haar mening geeft. Dat mag soms schuren en discussie opleveren maar ze zal een andere mening ook altijd respecteren en in gesprek blijven. Complexe scheidingen noemt ze de ziekte van deze tijd. De belangrijkste oplossing is in haar ogen de wettelijke borging met een 50/50 verdeling van de omgang. De huidige omschrijving van gelijkwaardig ouderschap vindt ze daarin niet ver genoeg gaan. Ze onderschrijft verder volledig de bevindingen van het Expertteam Ouderverstoting onder leiding van Cees van Leuven. En ziet ook dat mannen in dit soort zaken het moeilijker hebben dan vrouwen. Ze gaf een inkijkje naar de rechtspraak, waarbij ze aangaf dat er teveel dezelfde mensen als rechter zijn aangesteld. Gelukkig ziet ze wel een kleine verandering, lees verbetering, daar.
Kijkend naar de rapportages van de sector zou ze graag meer analytisch vermogen willen zien. Het is onbestaanbaar voor haar dat de levensgeschiedenis van een gezin in 2 alinea’s is vastgelegd in rapporten terwijl mensen jarenlang een relatie hebben gehad. Een relatie is een lastige zaak om te ontvlechten. Ze vergeleek het met 2 verschillende stukken kauwgum, een roze en een blauwe, die door elkaar gekauwd waren. Die kun je niet meer uit elkaar halen. Zodra er kinderen bij betrokken zijn dan zijn de levens van ouders altijd aan elkaar verbonden, ook al ben je niet meer bij elkaar.
Haar antwoord daarop is dat ze dan ook vaak uitermate secuur en uitgebreid een tijdlijn maakt, feiten op een rij zet en daarmee eigenlijk het werk van de Raad voor de Kinderbescherming of GI uitbreidt, en in sommige gevallen ook over doet. Ze analyseert de mails van partijen, zodat de dynamiek zichtbaar wordt en op die manier kan ze goed inzien wat er gaande is. Haar visie is dat bij de Raad de helft van de raadsonderzoekers vervangen moet worden door mensen die de zaak meer analytisch moeten benaderen, dat gedragswetenschappers echt zelf met kinderen en ouders moeten praten.
Wat haar opvalt, en dat is niet alleen binnen deze sector, maar een maatschappelijk probleem is, is dat we niet meer bereid zijn om te zeggen dat we iets fout hebben gedaan, het verkeerd hebben gezien of dat er sprake is van voortschrijdend inzicht. Kijk naar de maatschappij. Iets erkennen dat het anders had gemoeten wordt opgevat als persoonlijk falen terwijl het juist een kracht is om zaken die fout gegaan zijn te erkennen. Daarom wil en kan ze ook reflecteren op haar eigen handelen en zal, als ze iets gedaan heeft wat niet kan of goed voelt, dan ook altijd alles in het werk stellen om het te herstellen. Er werd hiertoe een eerdere blog aangehaald waarin ze de wederpartij dusdanig hard aanpakte dat deze klein werd gemaakt en brak, terwijl haar eigen cliënt blij was. Maar ze merkte ook dat ze fout zat. Is met haar cliënt aan de slag gegaan, met de advocaat van de wederpartij en heeft er 4 maanden aan gewerkt om deze fout, ook bij de rechtbank weer te herstellen, in het belang van het kind.
Jolande ter Avest heeft in deze aflevering iets meer laten zien van wie ze is, waar ze vandaan komt en hoe ze tegen zaken aankijkt. En om haar bijdrage en positie te beoordelen is dat goed, zodat we ook de nuanceringen die ze, soms verborgen, in haar bijdragen stopt te kunnen zien en zo haar boodschap beter kunnen begrijpen.
Jolande posts regelmatig haar reflecties en visie op haar Linkedin-pagina.