Vandaag hebben we een speciale aflevering van de podcast-serie Roerende Zaken. We ontvangen een speciale gast, namelijk Brayn van Russel. Met Brayn bespreken we niet één specifieke roerende zaak, maar zijn hele roerende jeugd. Want daar zit eindeloos veel roering in. Brayn heeft hierover ook een boek geschreven: Ongewild, Ongeliefd, Ongebroken.
In deze aflevering bespreken we enkele ingrijpende fragmenten uit zijn leven, die ook worden omschreven in zijn boek. Uiteraard geven we de tip mee om zijn boek te lezen. Deze is te bestellen via de bekende boekenwinkels en -websites.
Podcast: Play in new window | Download (Duration: 34:30 — 47.4MB)
Subscribe: Apple Podcasts | Google Podcasts | Spotify | Blubrry | RSS
goeie middag.
Allereerst wil ik beginnen met het maken van een compliment. Brayen ondanks dat ik je niet ken ben ik super trots op de manier hoe je jou verhaal durft te vertellen. ik ben zelf ook van Surinaamse komaf en dat wegkijken ,of kop in het zand steken is inderdaad iets wat eigenlijk genormaliseerd is in onze cultuur.Je verhaal en de manier hoe je het vertelde kwam keihard binnen en heb er met tranen in mijn ogen naar geluisterd. ondanks dat ik niet dezelfde ervaring met je deel kon ik toch reflecteren op me eigen jeugd. Ik ben de jongste van 5 en heb altijd het gevoel gehad dat ik moet minder was of beter moest doen dan mijn broers en zussen. Nu ik ouder ben en zelf kinderen heb realiseer ik me dat dat een verstrooid beeld van me zelf was . Ik heb altijd van liefde van mijn moeder kunnen genieten ook al sprak ze de woorden ik hou van jou vrijwel nooit uit. Het meest pijnlijke voor mij was dat ik me zelf kon reflecteren met je moeder. Vooral het stukje van de psychische mishandeling. Wanneer ik boos of gefrustreerd ben op mijn kinderen omdat ik ze voor de zoveelste keer moet herinneren wat de huisregels zijn of wat ik van ze verwacht, komt dat er achteraf gezien vaak op een verkeerde manier uit. Mijn insteek is dan dat ik ze hard maak want de wereld is hard . Maar naar jou verhaal realiseer ik me dat het meer schade aanricht dan me lief is . Aan het eind van jou verhaal had ik zo de behoefte om mijn kinderen te knuffelen en te zeggen dat ik onwijs veel van ze hou en ze goed zijn zoals ze zijn.ze alles kunnen bereiken wat ze willen en dat ik er altijd voor ze zal zijn. Brayen bedank voor jou krachtige stem. Wang bosi , wang brasa nanga bogo bogo koloku lobi zegi en krakti mi e wiens gi ju .( een zoen, een knuffel en heel veel geluk liefde zegeningen en krecht went ik jou toe.)
xxx afra
Heel mooi verwoord lieverd <3
Erg heftig verhaal. Ga het boek gelijk bestellen. Veel respect voor jou Bryan dat je durft te vertellen.
Groetjes
Wat prachtig om te zien Bryan hoe je verhaal mensen roert. Afra wat ben ik trots op je hoe jij met de elementen van Brayn zijn verhaal kan reflecteren op jezelf. Ik heb het boek gelezen en was in tranen. Laten wij als surinaamse gemeenschap nadenken hoe wij tegen onze kinderen spreken, het taboe van mishandeling en bepaalde zaken niet uitspreken doorbreken.
We moeten kinderen leren dat ze waardevol en geliefd zijn. Onze kinderen zijn de toekomst!
Mooi Brian…love you for sharing. Thanks Shantal…lets break this cycle